Le quattro stagioni

Door de mist van de afgelopen dagen kon ik niet filmen. Ik ben nog vol goede moed naar het Leeuwarderbos getogen. Vaag had ik achter de grijze soep een gelige gloed gesignaleerd die de aanwezigheid van zon deed vermoeden.

 Nu zijn wat mij betreft alle weersomstandigheden prima om te filmen en ik hou van de extremen. Mist kan mooi zijn. Mistige vlagen over het land. Grijze silhouetten van de bomen in de ochtendnevelen. Maar niets van dit alles. De mist nam buiten de stad toe. Je zag geen hout meer. Er was geen bos meer te bekennen en de gele gloed was ook vertrokken. Pech. Maar een aparte ervaring. De afgelopen week dus maar met het archief aan de slag getogen en een compilatie van oude afleveringen en foto’s gemaakt. Meestal maak ik ze alleen voor Mercurius RTV en plaats ze niet op mijn videoblog. Maar deze vond ik wel leuk.

gebruikte muziek:

Abel Korzeniovski

en Suite no 3 van Bach door YoYo Ma

en het laatste muziekje is van de Griekse componist Eleni Karaindrou

De aankomst van Sinterklaas 12 november 2011

Na mijn verslag van de Sinterklaasintocht van vorig jaar, bleef ik me één brandende vraag zitten? Waar stapt Sinterklaas op? Het lijkt me niet handig om de boot te laten vertrekken vanaf bijvoorbeeld de Willemskade. Kleine kinderen die in de veronderstelling verkeren dat Klaas in Spanje het ruime sop kiest, zouden hem daar per ongeluk kunnen zien opstappen.en even later met het hele zaakje weer in de Prinsentuin zien uitstappen.

Klaas vertrekt bij de Schenkenschans en moet dan nog een eindje per schip de stad door alwaar de juichende menigte aan de walkant hem uitbundig verwelkomt. Mijn eigen Klaas herinneringen had ik al aan dit dagboek toevertrouwd. Maar er zijn  nog de Klaasherinneringen die ik deel met mijn eigen kinderen. 

Die zijn echter beperkt. Toen de jongste nog een peutertje was viel hun gezin uiteen door echtscheiding. Alhoewel ik nog wel met ze in de Prinsentuin heb gestaan kan ik het me slecht herinneren. Klaas, Kerst en Oud en Nieuw werden meestal in januari gevierd. Ook leuk. Gaf wel een beetje een oorlogsveteranengevoel.

Open Atelierroute Leeuwarden 5 en 6 november 2011

Industrieterrein de Hemrik ligt er wat verlaten bij. Grote borden attenderen me er op dat ik hier honderden vierkante meters kantoorruimte kan huren. Je vraagt je af of het door de eurocrisis komt.

Het woonhuis en atelier van de beeldend kunstenares Carola Witteveen -die ik in het kader van de Atelierroute 2011 bezocht- lag fraai aan de Froskepôlle. Er was op het moment dat ik er was geen ander atelierbezoek. Maar ik was al vroeg op pad. Dus ik heb weinig zicht op het verdere verloop. De activiteiten in het kader van de atelierroute in de binnenstad trokken me minder. Wel viel het me op er andere kunstenaars aan bod kwamen dan vorig jaar. De aanwezigheid van ateliers op de Hemrik was nieuw voor me. Carola haar grote werk en ruimtelijke werk vond ik het mooist. Maar alle disciplines binnen de beeldende kunst waren vertegenwoordigd.

Zelf glas in lood maken is altijd een van de dingen voor me geweest die ik ooit nog eens wil doen. Ooit heb ik eens een aantal ontwerpen gemaakt die ik zou uitvoeren in het atelier van een Franse glas in loodkunstenaar die mij het oude ambacht tegen een kleine vergoeding zou leren. Toen ik het ontwerp af had was de Fransman vertrokken en zat er decorbouwer of iets dergelijks in het atelier. De ontwerpen zijn nooit uitgevoerd. Mede hier door ging mijn interesse uit naar het atelier van Fenna Grijpma

Aanvankelijk snapte ik niet hoe ze haar werk maakt. Nog steeds niet helemaal, trouwens. Fenna maakt grote kleurige afbeeldingen op folie, die je vervolgens op ramen of andere zaken kunt plakken. Een soort reuze stickers dus. Ze ontwerpt het op de computer en een bedrijf in Leeuwarden bedrukt het. Omdat ik een grafische achtergrond heb denk ik bij een grafische bewerking in kleur altijd in drukgangen. Iedere kleur heeft zijn eigen drukgang. Maar het apparaat waar Fenna haar werk mee gemaakt wordt moet dus een reusachtige printer zijn. Ik kan me voorstellen dat het gebruikt wordt voor winkelramen of iets dergelijks. Eigenlijk een techniek die ik niet mooi vind. Te geplastificeerd. Maar wat Fenna er mee doet is prachtig. Het zijn fraaie dromerige composities in een onnavolgbaar kleur gebruik. De toepassingen op ramen vind ik het mooist. Werk van haar is te zien in zwembad de Blauwe Golf.

 De gebruikte muziek is van John Zorn. Ik meen van de CD Filmworks 17.

Een zondagochtend in Hegebeintum

Als je op zondagochtend in Ferwerd uit de bus stapt is het dorp uitgestorven. Alleen uit de kerk klinkt koorgezang. Voor de kerk staat een hele berg fietsen. Gedurende de 2 km wandelen richting Hegebeintum was het enige tekenen van menselijke aanwezigheid een enkele auto aan de horizon. 


De terp is met 8.80 meter boven ANP de hoogste terp van Friesland en Nederland. Afgelopen zomer had ik het plan om te fietsen naar Hegebeintum, maar het is er niet van gekomen. Dus nu maar de bus. Zoals de meeste Friese terpen is die van Hegebeintum gedeeltelijk afgegraven. Veel zijn ook verdwenen. Alleen de terpen waar een kerkje op stond zijn er nog. Het 12^de eeuwse Romaans kerkje van Hegebeintum is beeldschoon. Het is klein en heeft maar één deur. Ik probeer me altijd voor te stellen hoe het vroeger was als de oude Middelzee buiten haar oevers trad. De Noord Oostenwind het water hoog opzweepte en de boerenbevolking bescherming zocht ik de kerk. Hoe de gebeden nauwelijks boven het geloei van de storm uitkwamen. Op de terugtocht kon ik de zeedijk zien. De Friese dijken zijn pas rond 1980 op Delta hoogte gebracht. Ferwerd lag er nog net zo verlaten bij als op de heenweg. Op het kruispunt op een bankje hingen een paar jongeren die zich zichtbaar aan het vervelen waren. Ze keken naar me alsof ik van Mars kwam. In de kerk galmde het koor nog steeds. Inmiddels zal het de middagdienst wel zijn. Godvruchtige luitjes die Ferwerders.

De gebruikte muziek is Nana van Manuel de Falla. Oorspronkelijk een vocaal stuk. Het wordt gespeeld door de violist Joshua Bell.