Van de jaarlijks terug kerende feestelijkheden was de Sinterklaasintocht zo een beetje het enige spektakel dat ik nog niet gefilmd had. Terwijl het toch een kleurrijke traditie is. Ik heb een soort allergie voor de Klaasviering. De Klaasviering behoort bij mijn vroegste herinneringen. Een versierde wasteil vol met cadeaus. Overigens dezelfde wasteil waar het hele gezin in gewassen werd inclusief de kleding. Gebonk op de deur en een zwarte handschoen die om een hoekje pepernoten naar binnen gooit. Hoewel later bleek dat het de hand van de buurman betrof, maakt dit toch een diepe indruk op een kind.
Als geboren Amsterdammer kan ik me ook de intocht op het Fredriksplein herinneren. De Nederlandse Bank stond er toen nog niet maar wat over was van het in 1929 door brand verwoeste Paleis van Volksvlijt. De galerij van het paleis bleef deels gespaard. In de galerij bevonden zich woningen en winkels. In 1960 moesten die plaats maken voor de bouw van de Bank. Maar naast de intocht vormt de galerij een onuitwisbare herinnering voor me. Het was een leuke speelplek, alhoewel ik er nooit alleen heen mocht.
De enkele keer dat ik er kwam had meestal een educatief karakter. Ik maakte vaak historische stadswandeling met mijn opa die bovendien in 1929 getuigen van de brand was geweest. De historische wandeling eindigde meestal in de kroeg op de hoek van de Utrechtsestraat waar ik een ranja kreeg en mijn opa een oude klare tot zich nam.
Als geboren Amsterdammer kan ik me ook de intocht op het Fredriksplein herinneren. De Nederlandse Bank stond er toen nog niet maar wat over was van het in 1929 door brand verwoeste Paleis van Volksvlijt. De galerij van het paleis bleef deels gespaard. In de galerij bevonden zich woningen en winkels. In 1960 moesten die plaats maken voor de bouw van de Bank. Maar naast de intocht vormt de galerij een onuitwisbare herinnering voor me. Het was een leuke speelplek, alhoewel ik er nooit alleen heen mocht.
De enkele keer dat ik er kwam had meestal een educatief karakter. Ik maakte vaak historische stadswandeling met mijn opa die bovendien in 1929 getuigen van de brand was geweest. De historische wandeling eindigde meestal in de kroeg op de hoek van de Utrechtsestraat waar ik een ranja kreeg en mijn opa een oude klare tot zich nam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten