Al geruime tijd loop ik met het plan rond om mijn
kabelaansluiting voor tv op te zeggen. Het idee is dan om vanaf mijn
computer de beelden op mijn televisie te krijgen. Vrienden van me
beschikken al over deze mogelijkheid. Maar omdat ik op technisch
gebied een stuk onbenul ben is het bij mij nog niet zover. De
behoefte komt deels voort uit bezuinigingsoogpunt, maar vooral omdat
ik de Nederlandse tv spuugzat ben. Middels het internet hoop ik een
breder aanbod en meer eigen keuze mogelijkheden te bewerkstelligen.
Het alternatief is om geen tv meer aan te zetten. Wat op zich geen
slecht idee is. Scheelt een hoop ergernis en geklooi met computers.
Mijn ergernis over het
omroepbestel ligt voor een belangrijk deel bij de overvloedige
reclame uitzendingen en het veelvuldig herhalen van het zelfde
onbenullige filmpje. Maar net zo erg is het aanbod van
bekende Nederlanders. De zogenaamde BN'ers. Er is geen land in de
wereld dat zo geterroriseerd wordt door een bekende landgenoot.
Mogelijk dat ze in Amerika nog gekker zijn, maar daar heb ik niet zo
een zicht op. Als er een BN'er komt te overlijden is er geen enkele
reden om verheugd in de handen te wrijven en te denken dat je er
vanaf bent. Integendeel. Het begint nu pas. De kennisgeving van
overlijden wordt overvloedig op alle kanalen gedurende 2 tot 3 dagen
uitgezonden. Ter gelijkertijd. Er is geen ontkomen aan. Goedbeschouwd
begint de ellende nu pas. Met hernieuwde energie wordt alles van de
overledene tot in den treuren opgeboert. Er worden compilaties in
elkaar geplakt en er volgen strontvervelende interviews met bekenden
van de dode BN'er die meestal ook BN'er zijn. Mocht je een BN'er tegen komen op straat, dan is het dus raadzaam hem niet dood te knuppelen.
Het Nederlands omroep bestel is conservatief. Onlangs bleek dit maar al te goed toen het bijna halve eeuw oude programma Sesamstraat dreigde te verdwijnen. Mijn vreugde hierover duurde maar kort. Het programma zou te populair en geliefd zijn. Nu is er iets merkwaardigs aan de hand met Sesamstraat. De eerste aflevering heb ik waarschijnlijk begin jaren 70 gezien op de zwart wit tv van mijn ouders. Veel van de spelers van toen doen nu, nog steeds mee. Dat is 45 jaar geleden. Het merkwaardige is dat de spelers niet ouder geworden zijn. Als ik naar foto's van vrienden en bekende kijk zie ik dat de tijd toegeslagen heeft. Rimpels, grijs haar, hangende tweede kinnen etc. De genadeloze tijd heeft alom toegeslagen. Maar niet in Sesamstraat. Iemand als Sien was begin jaren 70 een mooie jonge vrouw en is dat nu nog steeds. Net zo jong en stralend als toen, vertelt ze een verhaaltje tussen een paar ongeïnteresseerde kinderen die zichtbaar liever een computerspelletje zouden spelen. Niks niet hangende 2de kin of rimpels. Geen kraaienpootje te bekennen. Toch moet ze tegen de 70 lopen. Hoe kan dit? Zijn de acteurs misschien aliens, die ons via de tv bespieden om uiteindelijk de aarde over te nemen, of iets dergelijks. Worden onze omroepbijdrage via de belasting geïnvesteerd in facelifts en siliconen implantaten? Een andere mogelijkheid die ik niet uitsluit, is dat ze het programma om de 10 jaar herhalen. Dus in 2015 zijn ze gewoon weer begonnen met de eerste aflevering van 2005. Geen hond die het in de gaten heeft. Zo blijven de acteurs ook lekker jong. Waarom deze belachelijke behoudendheid en het steeds maar herhalen van het zelfde kunstje. Toneel en theaterscholen leveren jaarlijks honderden afgestudeerde theatermakers af, die vol zitten met geweldige ideeën over nieuwe kinderprogramma's. Ze zullen nooit aan de bak komen. Sesamstraat kan nog minstens een halve eeuw mee.
Het Nederlands omroep bestel is conservatief. Onlangs bleek dit maar al te goed toen het bijna halve eeuw oude programma Sesamstraat dreigde te verdwijnen. Mijn vreugde hierover duurde maar kort. Het programma zou te populair en geliefd zijn. Nu is er iets merkwaardigs aan de hand met Sesamstraat. De eerste aflevering heb ik waarschijnlijk begin jaren 70 gezien op de zwart wit tv van mijn ouders. Veel van de spelers van toen doen nu, nog steeds mee. Dat is 45 jaar geleden. Het merkwaardige is dat de spelers niet ouder geworden zijn. Als ik naar foto's van vrienden en bekende kijk zie ik dat de tijd toegeslagen heeft. Rimpels, grijs haar, hangende tweede kinnen etc. De genadeloze tijd heeft alom toegeslagen. Maar niet in Sesamstraat. Iemand als Sien was begin jaren 70 een mooie jonge vrouw en is dat nu nog steeds. Net zo jong en stralend als toen, vertelt ze een verhaaltje tussen een paar ongeïnteresseerde kinderen die zichtbaar liever een computerspelletje zouden spelen. Niks niet hangende 2de kin of rimpels. Geen kraaienpootje te bekennen. Toch moet ze tegen de 70 lopen. Hoe kan dit? Zijn de acteurs misschien aliens, die ons via de tv bespieden om uiteindelijk de aarde over te nemen, of iets dergelijks. Worden onze omroepbijdrage via de belasting geïnvesteerd in facelifts en siliconen implantaten? Een andere mogelijkheid die ik niet uitsluit, is dat ze het programma om de 10 jaar herhalen. Dus in 2015 zijn ze gewoon weer begonnen met de eerste aflevering van 2005. Geen hond die het in de gaten heeft. Zo blijven de acteurs ook lekker jong. Waarom deze belachelijke behoudendheid en het steeds maar herhalen van het zelfde kunstje. Toneel en theaterscholen leveren jaarlijks honderden afgestudeerde theatermakers af, die vol zitten met geweldige ideeën over nieuwe kinderprogramma's. Ze zullen nooit aan de bak komen. Sesamstraat kan nog minstens een halve eeuw mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten