Experiment met buis

Bij mijn laatste bezoek aan de Groene Ster constateerde ik dat er pogingen gedaan waren om het landschap te veranderen in een soort kweldergebied. Nu wordt er ieder jaar wel wat veranderd, uitgediept of ingepolderd, dus schokkend was het niet. Er was een klein windmolentje neer geplant. Een windmotor. Een schatje. Beetje blikkerig en jammer dat er zo een hoog hek omheen moest. Maar er is sprake van  vandalisme in het gebied. Overigens zag ik niet waar het water naar toe geheveld moet worden. Ik kon niet ontdekken waar de boezem was. Aannemende dat er water naar de boezem gemaald moet worden. Maar ik heb weinig verstand van boezems en bemalen. Dus het zal wel goed zitten. Naast het lelijke hek waren er ook lelijke buizen in het onlangs gecreëerde landschap verwerkt.

Ik heb iets met buizen. Je kunt je camera er inleggen, dan krijg je een fraaie cirkel in je opnamen. Je bent alleen een beetje afhankelijk van waar de buis opgericht staat. Je kunt de zware betonnen buizen natuurlijk moeilijk richten. In dit geval was het nog moeilijker omdat de buis half onder water stond. Het betroffen dus afwateringsbuizen. Neem ik aan. Zoiets. Niet dat ik iets bijzonders in de buis verwachtte. Een lijk of de haastig verstopte buit van een overval of iets dergelijks. Maar de buis bleek leeg. Alleen water. Achteraf vond ik het een beetje eng om mijn camera zo boven het wateroppervlak te laten bungelen, maar experimenten nemen nu eenmaal bepaalde risico’s met zich mee. Anders zijn het geen experimenten.