vrijdag 15 april 2011

Het Elfstedenbruggetje van Bartlehiem

Wie vanuit Birdaard via de west kant van de Dokkumer Ee richting Leeuwarden fietst, komt ter hoogte van Bartlehiem een richtingbord met daarop “Elfstedenbrug” tegen. Dit doet vermoeden dat het bekende bruggetje vlak bij is. De fietser heeft hier de keus om zijn fiets op zijn nek te nemen en zwemmend de overzijde van de Ee te bereiken of een tocht van pakweg 20 km te maken om via Leeuwarden het Elfstedenmonument te bewonderen. Terug fietsen naar Birdaard en daar de enige brug over de Ee oeversteken zou korter zijn. Het brugje ligt over het riviertje de Murk vlakbij Gytjerk en niet bij Bartlehiem, wat het bord doet vermoeden. Met de door het bord gevoede foute informatie, ging ik ook dit jaar opstap om eindelijk het beroemde monument te filmen. Net als voor gaande jaren was er geen Elfstedenbrug bij Bartlehiem. Omdat het menselijk ras bij Barlehiem uitgestorven is, was ik niet in staat om de weg te vragen. Is er in andere dorpen altijd een SRVwagen, bij Barlehiem is dit niet het geval. Er staan huizen, maar die ademen net als de rest van de gemeenschap een totale verlatenheid uit. Bij gebrek aan brugje ben ik door gefietst naar Birdaard. Birdaard is een prachtige dorp met een fraaie oude houtmolen. Het is een van de oude Friese Ot en Sien dorpen waar de tijd lijkt stil te staan. Waar geen of slechts hele kleine nieuwbouwwijken zijn. Een kroeg en een winkel die dicht zijn, uiteraard. En een lief houten kerkje. Compensatie genoeg voor het bruggetje dat niet in Bartlehiem ligt.

Overigens kwam ik later bij naspeuringen op het internet er achter dat Bartlehiem wel degelijk een beroemd bruggetje heeft. Het houten bruggetje verwierf  faam door de tv beelden van de laatste Elfstedentocht. Kennelijk komen er nog ieder jaar toeristen op af om het typisch Fries brugje te bewonderen. Maar het is dus niet het monument met de tegeltjes. Maar toch een beroemd brugje. Zo is dat.

De gebruikte muziek is van Johann Pachelbel, de Canon in d major. Dan heb ik nog een kort stukje gebruikt en wel van  Joaquin Rodrigo, de Andante Nostalgico. Het is dezelfde meneer die het schitterende Concierto de Aranjuez heeft gemaakt en dat hoor je wel. Ik gebruik weinig klassieke muziek. Het is vreemd monteren met muziek uit een tijd dat er nog geen video was. Gevoelsmatig klopt er dan iets niet helemaal. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten