Mijn tuintijger komt sinds een akelige confrontatie met 2 eksters niet meer op het dak. En al helemaal niet meer op de nok. Het dak is en blijft hartstikke leuk maar het is het domein van onze gevederde vrienden, de vogels. Een kat die op de nok gaat zitten loopt risico's. Vogels hebben zo hun methodes om af te rekenen met indringers. Ook andere buurtpoesen die ik aanvankelijk dapper over de nokpannen zag schuiven, zijn na een tijdje gestopt met hun Alpinisme. Met name de eksters verdedigen hun domein effectief. Ze gaan als volgt te werk. Poes zit op de nok. Er komt eerst één ekster op ruim een meter afstand van de Alpinist zitten. Als het poesenbeest aanvalt, hipt de ekster een meter verder op de nok. De poes hopt er achteraan. Bij de volgende aanval springt de zwart witte vogel wederom een meter opzij. En en zo hipt en hopt het door tot de poes er de balen van heeft. Echter deze actie volstaat niet om de poes van het dak te krijgen. Wel is het een beetje tricky actie voor tuintijgers. Poesen beschikken niet over de juiste dakklauwen. Tijdens de actie lopen ze dus het risico van het dak te lazeren.
Kater van de buren op de uitkijk.
Bovendien komen ze als ze een straat
verder zijn er achter dat de ekster ze voor het lapje houdt. Om het
dak schoon te vegen en poesvrij te maken is er hulp van een tweede
ekster nodig. De actie start zoals eerder verteld met één ekster.
De gevederde vriend is nu agressiever. Halverwege het traject stopt
de vogel en neemt een dreigende houding aan. Dat is mijn pluisgenoot
niet gewend. Dan landt er een tweede ekster zodat poes tussen 2
dreigende eksters zit. Dat is schrikken. De vluchtwegen zijn
afgesloten. Behalve schuin via de pannen naar beneden. Door de schrik
lukt de aftocht niet goed en een val is onvermijdelijk. De schade viel mee. Ik hoefde niet met
een gebroken poesenpootje naar de dierendokter. Wel moest ik de volgende
dag de ladder van de buurman lenen. Om een paar pannen recht te
leggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten