Herfst

Na een uitgebreide speurtocht heb ik deze herfst eindelijk paddestoelen gevonden. Dit in tegenstelling tot vorig jaar. Vorig jaar heb ik vooral in het Leeuwarderbos gezocht.. Maar het blijkt dat je voor een fatsoenlijke paddestoel verder moet fietsen. Het Bos van Epey. Het is een ouder bos maar echt veel heb ik er ook niet gezien. Ook de drol van Wim T. Schippers was weg. Jammer. Veel kunst is er niet over. De laatste tentoonstelling die ik heb gezien was Passages  in 2005. De laatste schijnt in 2008 plaats te hebben gevonden. Daarvan bleef de drol die nu weg is over. Daarna heb ik vrij weinig vernomen over een vervolg van Passages. Maar zonder beelden is het bos ook mooi. Gelukkig.

Gebruikte muziek: Joaquin Rodrigo, Andante Nostalgico

Oldehoofsterkerkhof

langs de laatste restjes van een te warme winter
verkent een bescheiden voorjaarswind het wassende plein
dat even geen plein meer was
maar nu, traag kruipend
uit een cocon van geschiedkundige gelaagdheid,
het gevlijmde hart van de stad
weer in krachtige kwadraten laat kloppen

de laatste rustplaats der bevoorrechten
nu verworden tot stalkamer van de heilige koe
kan eindelijk  rustig inklinken  voor honderden jaren
of niet minder lang
aan de periferie van een majestueuze bovenstad
met het oude, vertrouwde baken:
de Oldehove 

Melvin van Eldik


De Oldehove is veelvuldig bezongen. Menig dichter heeft zijn/haar diepste zielenroerselen gewijd aan de historische bouwfout. De echte Liwwader haalt opgelucht adem als hij na afwezigheid de kromme toren weer ziet.

Op 22 oktober tijdens de Dag van  de Leeuwarder Geschiedenis zal er een poëzieavond worden gehouden in de Oldehove waar bekende en minder bekende dichters een gedicht voordragen over, jawel de Oldehove of het aanpalende plein het Oldehoofsterkerkhof.  
Reden dus om met Melvin van Eldik een nieuw gedicht “Oldehoofsterkerkhof” op te nemen. Omdat één gedicht wat mager is, besloten we ook het gedicht Prînsetún maar te doen. Ligt tenslotte lekker dicht bij elkaar. In de serie “een poëtisch stadswandeling” die ik voor Mercurius RTV maakte in 2006 heb ik met meerde dichters hun gedicht over het geliefde stukje stad opgenomen. Met Tjisse Hettema die niet zo blij was  toen het kerkhof geruimd werd en plaats moest maken voor een parkeergarage. Het is ook wat onwaardig naar het verleden toe, zo een parkeergarage. Er werden wel een hoop botjes gevonden en scherven en zelfs nog een stukje Romeinse villa. Ook kregen de archeologen enig inzicht in het waarom de Oldehove bijna een meter uit het lood staat. Niet dat hij er rechter door gaat staan. Maar toch leuk. Melvin is ook de derde dichter waarmee ik een gedicht opneem over de Prinsentuin.
Op de website van Tresoar vond ik uit de Poëtische stadswandeling nog de de Koperetún van Hylke Tromp. 
Met Melvin heb ik meerdere gedichten opgenomen waarvan de Zuid Vleugel me het meest bij staat. De Zuid-Vleugel van het oude Bonifatiushospitaal werd als laatste van het complex gesloopt. Vlak voor de sloop konden we er het gedicht Bonifatiushospitaal of Bonnehos nog opnemen. Geweldig decor. Jammer genoeg zijn de opname niet in mijn bezit. Wel vond ik deze uit oktober 2008 daterende foto’s. In november van dat jaar was de Zuid-Vleugel geschiedenis. Nu is het een luxe nieuwbouwwijk.

Wel heb ik nog “Westeinder” van Melvin. Uit oktober 2009. Niet eerder op mijn videoblog geplaatst.  Ik was nogal in me nopjes met de wolkenluchten kan ik me herinneren en heb veel hals brekende toeren moeten uit halen om een grijze grijpvogel (een F16) te filmen. Nog bijna met me vriendinnetje opgepakt door militaire politie omdat ik door het hek van de vliegbasis stond te filmen of me anderzijds verdacht ophield in de buurt van de basis. Je moet wat doorstaan om een beetje leuk filmpje te maken.


Onder Westeinder heb ik muziek gebruikt van de Griekse componist Elini Karaindrou. Onder Oldehoofsterkerkhof een live opname van John Zorm met de groep Bar Kokbha en onder Prînsetún het nummer Le voyage de Sahar van Anouar Brahem.

Pompoendorp Jellum

De grootste pompoen dit jaar, trof ik aan in de doarpstún van Snakkerburen. Een kruiwagen vol. Tijdens het pompoenfestival in pompoendorp Jellum trof ik geen grote pompoenachtige aan. Mogelijk dat ik de afdeling bovenmaats gemist heb. Wel een hele boel kleine en middel maten. Maar geen reuzen. Jammer. Slechte zomer. Aan het pompoenfestival is ook geen pompoen meer aan. De marktkramen strekten zich uit van ver voor het dorp tot ver na het dorp. Het antroposofisch speelgoed en de rechts gedraaide biologisch dynamische broden vlogen om je oren maar een fatsoenlijke pompoen was in geen velden of wegen te bekennen. De eerste festivals in Jellum hadden een bepaalde charme omdat veel bewoners mee deden en hun zelf verbouwde spullen voor de deur etaleerde. Ik kan me 10 tallen soorten pompoenen en kalebassen herinneren. In alle soorten en maten. En veel joekels. Nu is het alleen maar een geitenwollen sokkenmarkt met een expositie van een andere alcoholische kunstenaar in de kerk. Voor mij is Jellum geen pompoendorp meer.

Gebruikte muziek is van The Itch. Het is een soundtrack. Ik weet niet van wat?