Tussen het fluitenkruid en de pluisbollen van de paardenbloemen heb ik eindelijk het Elfstedenmonument gevonden. Verwarring alom. Er is dus een Elfstendenbruggetje. Dat is een beroemd bruggetje en ligt bij Bartlehiem. En dan is er een Elfstedenmonument en dat ligt bij Gystjerk. Het monument is bij gebrek aan Elfstedentocht nog niet beroemd. Het is gemaakt in 2000. Sindsdien heeft er geen tocht plaats gevonden, zodat er nog geen beelden van een juichende menigte op het brugmonument over de wereld verspreid zijn. Zoals dat met het houten Bartlehiemer bruggetje wel het geval is geweest. Nog even wachten dus. Maar het is wel een heel mooi monument. Prachtig, het blauwe geheel in het groene land. Het is een soort Elfstedenarchief. Als het helemaal af is, wat nog niet het geval is, dan zitten er 7500 tegeltjes van rijders op. De zuid kant van de brug is nog kaal. Het wachten is op de eerst volgende tocht. Pas daarna wordt het afgemaakt. Duurt wel lang maar we blijven hopen. We hebben gelukkig al één beroemd bruggetje. Dat scheelt.
De gebruikte muziek is wat experimenteel. Ik wil het eens uitproberen. Eigenlijk vind ik het wat te dromerig. Ik hou meer van ritmes. Van iets dat een beetje door tuft. Maar het heeft wel sfeer. Het is muziek van begin jaren ’70, van de groep Tangerine Dream en het komt van de CD, Phaedra. Was vroeger een LP, uiteraard. Niet meer te draaien als er kras op kwam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten