In geval van zware storm is het in Leeuwarden raadzaam binnen te blijven. Niet alleen rondvliegende dakpannen vormen een risico, maar ook de oude geveltjes met al het beeldhouwwerk lijken me niet te vertrouwen. Ook kan ik me nog levendig de rondzeilende platen natuursteen van de Achmeatoren herinneren. Alles wat omhoog gaat komt ook weer naar beneden. De vraag is alleen wanneer en hoe?
Nu zien de meeste gevels er gelukkig wel stevig uit. Er zit meestal een huis
aanvast. Maar er zijn ook gevels die er alleen als decor bovenop staan, overeind
gehouden door een stalenconstructie. Zoals de gevel met de kop Mercurius aan
het Naauw. Het is een prachtige gevel maar ik zou er met windkracht 10 niet graag
onder lopen. Alleen de kop die op het winkelend publiek neerkijkt, weegt
volgens mij al 100 kg. Mercurius komt trouwens veelvuldig terug op de gevels.
Het beursgebouw ãlleen al heeft er twee. Elders komen de vleugels van de helm
terug in deurposten en schilderingen. De God van de handel en winst is
kennelijk al sinds eeuwen verbonden met de Fries hoofdstad.
Naast de bekende trap- en klokgeveltjes zijn er tal van
andere merkwaardige ornamenten en dakversieringen in de stad. Balustrades,
pilasters, kunstige daklijsten met engelen en leeuwenkoppen. Je vraagt je wel
eens af wat die dingen in vredesnaam op een huis doen. Als eigenaar moet je het
natuurlijk onderhouden om er voor te zorgen dat het zaakje niet naar beneden
stort als het hard waait. Maar het geheel maakt wel de stad. Alleen bij storm
moet je uitkijken.
Een bijzondere ontdekking bij deze aflevering zijn de
tegeltableaus aan de Emmakade. Ik fiets er bijna iedere dag langs en had ze wel gezien, maar
ze zitten te hoog om rustig te bekijken. Alleen met de zoomlens van mijn
videocamera kon ik ze dichterbij halen. Het bleken schitterende tableaus. Jugendstil
of art nouveau. Jammer dat die
dingen zo hoog hangen. Zo heeft niemand er eigenlijk iets aan. Op de beelden
van mijn videocamera is ook te zien dat het plateel beschadigd is. Jammer. Het mooiste geveltje
vond ik de eerdergenoemde Mercuriusgevel. Jammer dat dit soort beeldhouwwerk
niet meer voorkomt in de hedendaagse architectuur. Met een paar gebeeldhouwde
leeuwen of engelen had het nieuwe Fries Museum er vast een stuk vrolijker
uitgezien.
gebruikte muziek:
Robert Fripp, Brian Eno: ringing beat
Johann Sebastian Bach: concerto for harpsichord in f minor - largo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten