Industrieterrein de Hemrik ligt er wat verlaten
bij. Grote borden attenderen me er op dat ik hier honderden vierkante meters
kantoorruimte kan huren. Je vraagt je af of het door de eurocrisis komt.
Het woonhuis en atelier van de beeldend kunstenares Carola Witteveen -die ik in het kader van de Atelierroute 2011 bezocht- lag fraai aan de Froskepôlle. Er was op het moment dat ik er was geen ander atelierbezoek. Maar ik was al vroeg op pad. Dus ik heb weinig zicht op het verdere verloop. De activiteiten in het kader van de atelierroute in de binnenstad trokken me minder. Wel viel het me op er andere kunstenaars aan bod kwamen dan vorig jaar. De aanwezigheid van ateliers op de Hemrik was nieuw voor me. Carola haar grote werk en ruimtelijke werk vond ik het mooist. Maar alle disciplines binnen de beeldende kunst waren vertegenwoordigd.
Zelf glas in lood maken is altijd een van de dingen voor me geweest die ik ooit nog eens wil doen. Ooit heb ik eens een aantal ontwerpen gemaakt die ik zou uitvoeren in het atelier van een Franse glas in loodkunstenaar die mij het oude ambacht tegen een kleine vergoeding zou leren. Toen ik het ontwerp af had was de Fransman vertrokken en zat er decorbouwer of iets dergelijks in het atelier. De ontwerpen zijn nooit uitgevoerd. Mede hier door ging mijn interesse uit naar het atelier van Fenna Grijpma
Aanvankelijk snapte ik niet hoe ze haar werk maakt. Nog steeds niet helemaal, trouwens. Fenna maakt grote kleurige afbeeldingen op folie, die je vervolgens op ramen of andere zaken kunt plakken. Een soort reuze stickers dus. Ze ontwerpt het op de computer en een bedrijf in Leeuwarden bedrukt het. Omdat ik een grafische achtergrond heb denk ik bij een grafische bewerking in kleur altijd in drukgangen. Iedere kleur heeft zijn eigen drukgang. Maar het apparaat waar Fenna haar werk mee gemaakt wordt moet dus een reusachtige printer zijn. Ik kan me voorstellen dat het gebruikt wordt voor winkelramen of iets dergelijks. Eigenlijk een techniek die ik niet mooi vind. Te geplastificeerd. Maar wat Fenna er mee doet is prachtig. Het zijn fraaie dromerige composities in een onnavolgbaar kleur gebruik. De toepassingen op ramen vind ik het mooist. Werk van haar is te zien in zwembad de Blauwe Golf.
De gebruikte muziek is van John Zorn. Ik meen van de CD Filmworks 17.
Het woonhuis en atelier van de beeldend kunstenares Carola Witteveen -die ik in het kader van de Atelierroute 2011 bezocht- lag fraai aan de Froskepôlle. Er was op het moment dat ik er was geen ander atelierbezoek. Maar ik was al vroeg op pad. Dus ik heb weinig zicht op het verdere verloop. De activiteiten in het kader van de atelierroute in de binnenstad trokken me minder. Wel viel het me op er andere kunstenaars aan bod kwamen dan vorig jaar. De aanwezigheid van ateliers op de Hemrik was nieuw voor me. Carola haar grote werk en ruimtelijke werk vond ik het mooist. Maar alle disciplines binnen de beeldende kunst waren vertegenwoordigd.
Zelf glas in lood maken is altijd een van de dingen voor me geweest die ik ooit nog eens wil doen. Ooit heb ik eens een aantal ontwerpen gemaakt die ik zou uitvoeren in het atelier van een Franse glas in loodkunstenaar die mij het oude ambacht tegen een kleine vergoeding zou leren. Toen ik het ontwerp af had was de Fransman vertrokken en zat er decorbouwer of iets dergelijks in het atelier. De ontwerpen zijn nooit uitgevoerd. Mede hier door ging mijn interesse uit naar het atelier van Fenna Grijpma
Aanvankelijk snapte ik niet hoe ze haar werk maakt. Nog steeds niet helemaal, trouwens. Fenna maakt grote kleurige afbeeldingen op folie, die je vervolgens op ramen of andere zaken kunt plakken. Een soort reuze stickers dus. Ze ontwerpt het op de computer en een bedrijf in Leeuwarden bedrukt het. Omdat ik een grafische achtergrond heb denk ik bij een grafische bewerking in kleur altijd in drukgangen. Iedere kleur heeft zijn eigen drukgang. Maar het apparaat waar Fenna haar werk mee gemaakt wordt moet dus een reusachtige printer zijn. Ik kan me voorstellen dat het gebruikt wordt voor winkelramen of iets dergelijks. Eigenlijk een techniek die ik niet mooi vind. Te geplastificeerd. Maar wat Fenna er mee doet is prachtig. Het zijn fraaie dromerige composities in een onnavolgbaar kleur gebruik. De toepassingen op ramen vind ik het mooist. Werk van haar is te zien in zwembad de Blauwe Golf.
De gebruikte muziek is van John Zorn. Ik meen van de CD Filmworks 17.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten