Het Fries Straatfestival 2010

Het Fries Straatfestival is een bijzonder evenement. Het ging dit jaar om de negende editie van het nieuw Fries Straatfestival op 28, 29 en 30 mei. Maar het festival is ouder. De organisatie is nu 9 jaar in handen van de Harmonie. Zolang ik in de Friese hoofdstad woon, was het er. En dat is 25 jaar. Ik herinner me dat er op de bewuste datum uit alle hoeken en gaten van de stad, mensen in clowns of aanverwant kostuum te voorschijn kwamen. Leeuwarden is dan het podium voor boeren, burgers en buitenlui die als hobby, theater of muziek maken hebben. Geliefd tot diep in de provincie.

Het enige nadeel is, dat je bijna niets kunt waarnemen vanwege de hordes mensen die op het spektakel afkomen en die het rustig kijken naar een voorstelling onmogelijk maken. Om die rede ben ik vroeg gegaan. Zaterdag begon het al om 12 uur op het Oldehoofsterkerkhof. De zondag daarop was het slecht weer en begonnen de activiteiten om 14.00 uur. Eigenlijk vindt ik één dag straatfestival wel genoeg. De derde dag heb je zo iets van, hee… daar zijn ze weer.

Maar het was leuk. Het is een verademing dat er gelukkig nog mensen zijn die volslagen zinloze apparaten en dingen maken. Ik ben door het woud van staal gelopen. Pleuris herrie. Hoe mensen op het idee komen om zoiets zwaars en kolossaals te maken en het dan nog helemaal naar Leeuwarden slepen ook. Enfin alle hoop is nog niet verloren.

Danseres/ medium Jane Rose Kelly Clarent

Op dat ogenblik
ging er onzichtbaar iets aan mij voorbij:
Luisterend met al mijn zinnen hoorde ik
Mijn moeder fluisteren:
“het is goed met mij”
Ida Gerhardt

Ik heb Jane Rose Kelly Clarent ontmoet tijdens de opnamen voor mijn kerstbijdrage van 2008 voor Omroep Mercurius. Toen heb haar gefilmd terwijl ze paalldanste. Ze vertelde toen dat ze ook een medium is. Het paranormale heeft mijn interesse. We spraken af er nog eens op terug te komen.

Jane woont in een fraai verbouwde oude melkfabriek in Snakkerburen. Gelegen aan de Dokkumer Ee. Met de opnamen zijn we 2 middagen bezig geweest. Omdat ik weinig wist van Jane haar paranormale begaafdheid hebben we dit eerst uitgebreid doorgenomen. Jane heeft contacten met het hiernamaals. Ze heeft een gids die Jerôme heet. Jerôme is het beste te omschrijven als een geest en komt ook uit het hiernamaals. Aldus Jane. Die middag zijn we naar het kerkhof van Lekkum geweest. Een mooi decor voor een dagboekaflevering. De korstmossen op de oude vervallen graven en op de achtergrond de boten op de Ee. Jane voelde de energie van de graven en kon omschrijven wat voor luitjes er begraven lagen. Ze nam ook een geestverschijning waar. Een dame in een blauwe jurk met een gieter.

Voor de volgende opname sessie was het interview gepland. Jane doet ook aan fotolezen. Door een foto van een overledenen kan ze in contact met deze persoon of zijn/haar geest. komen. Ik kwam op het idee om voor de camera een vraag te stellen aan mijn al 8 jaar geleden overleden moeder. Achteraf vond ik het een minder goed plan, omdat het toch nogal persoonlijk is. Maar het is tenslotte een dagboek. Op welke vraag ik zou stellen heb ik een poosje zitten broeden. De kans dat er nog ergens een geheime schat begraven ligt is minimaal.

De dood van mijn ouders heb ik eigenlijk wel afgerond. Uiteindelijk besloot ik te vragen of ze daar boven een beetje gelukkig is. Het laatste levensjaar van mijn moeder was erg verdrietig, zij miste mijn vader die een jaar eerder overleed. Je moeder heeft haar rust gevonden, ze is opgehaald door bekenden, wist Jane via de foto mede te delen. Maar mijn moeder vertelde nog veel meer. Ze maakte zich een beetje zorgen om me, en noemde me recalcitrant. Het woord recalcitrant werd vaak gebruikt door mijn moeder, met name als ze het over mij had. Hoewel ik me nooit zo bewust was dat ik een dwarspisser ben.
Maar er werden meer dingen omschreven die me erg bekend voor kwamen.


Het is een lange dagboekaflevering geworden. Ik vond het boeiend om te doen, hoewel het erg over de dood ging. Met de zomer in het vooruitzicht gaan we voorlopig nog maar even genieten van het leven.


De gebruikte muziek is van Vangelis

Donkere dagen

De afgelopen tijd hebben we weinig zon gezien. Een geplande fietstocht naar de Leeuwarder dorpen Swichum en Wirdum werd steeds maar weer uitgesteld. Op een van de dagen waarbij de zon zich af en toe liet zien ben ik maar aan de tocht begonnen. Via Goutum richting Wergea naar Swichum. Swichum is meer een gemeenschapje van een paar huizen. Maar met een lief kerkje boven op een terp. Wirdum is groter en heeft naast een kerk ook een winkel en een kroeg. Dicht, uiteraard. Maar toch.



Het kerkje van Swichum had ik al vaker gefilmd en wilde hem nu van de andere kant filmen. Er staat een grote boerderij met een stel fraaie paarden. Toen ik het erf opfietste, kwam uit de bosjes een levens grote bouvier te voorschijn. Dat was schrikken. Nu ben ik niet bang voor honden en automatisch stopte ik. Als je dan probeert weg te komen, weet je zeker dat je te grazen genomen wordt. Het beest beet me 2 keer in me been, waarbij ik het op een schreeuwen zette. Gelukkig schrok ie daar van en verdween. De bazin kwam er bij. Ook geschrokken van mijn gebrul, denk ik. Toen ik weer onverrichte zaken terug fietste, kwam ze me achterna om te vragen of hoe het met me ging. Mijn broek was nog heel en ik wilde verder filmen. Uiteindelijk kon ik toch nog een beetje trillerig de opnamen op het erf maken. De wandelende fileermachine was naar binnen gehaald. Maar de lol was er een beetje af voor me. Ik ben nog wel door gefietst naar Wirdum, maar ondanks de zon, had ik er geen zin meer in.

Het was paardenbloementijd en de weilanden waren geel gekleurd. Eenmaal thuis bleek mijn been toch te bloeden. Omdat ik er geen zin meer in had, heb ik voor deze aflevering wat opnamen van vorige zomer gebruikt van het dorp Deinum met haar karakteristieke sipelkerk.

Voor de verandering heb ik onder deze aflevering klassieke muziek gezet. Het is de winter uit de vier jaargetijden van Vivaldi. Het tweede stukje is van De Falla. De violist is Joshua Bell.

Koninginnedag 2010

Om een of andere reden maak ik ieder jaar van Koninginnedag een klein videoverslagje. Ik kan slecht tegen mensenmassa’s en daarom ga ik meestal vroeg in de ochtend. Voor de grote drukte. Ondanks het donkere weer zat de stemming er al vroeg in.

Koninginnedag is leuk omdat er weinig door de gemeente of het bedrijfsleven georganiseerd is. Het is daardoor spontaan. Met een motorsloep van de lokale padvinderij kon ik een rondvaart door de stad maken. Een aanzienlijk deel van de activiteiten speelt zich op het water af. Zowel het muziek als het theatergebeuren.


Ik ben aan het begin van de middagdag al naar huis gegaan, maar het feest duurde tot in de kleine uurtjes.