De afgelopen tijd hebben we weinig zon gezien. Een geplande fietstocht naar de Leeuwarder dorpen Swichum en Wirdum werd steeds maar weer uitgesteld. Op een van de dagen waarbij de zon zich af en toe liet zien ben ik maar aan de tocht begonnen. Via Goutum richting Wergea naar Swichum. Swichum is meer een gemeenschapje van een paar huizen. Maar met een lief kerkje boven op een terp. Wirdum is groter en heeft naast een kerk ook een winkel en een kroeg. Dicht, uiteraard. Maar toch.
Het kerkje van Swichum had ik al vaker gefilmd en wilde hem nu van de andere kant filmen. Er staat een grote boerderij met een stel fraaie paarden. Toen ik het erf opfietste, kwam uit de bosjes een levens grote bouvier te voorschijn. Dat was schrikken. Nu ben ik niet bang voor honden en automatisch stopte ik. Als je dan probeert weg te komen, weet je zeker dat je te grazen genomen wordt. Het beest beet me 2 keer in me been, waarbij ik het op een schreeuwen zette. Gelukkig schrok ie daar van en verdween. De bazin kwam er bij. Ook geschrokken van mijn gebrul, denk ik. Toen ik weer onverrichte zaken terug fietste, kwam ze me achterna om te vragen of hoe het met me ging. Mijn broek was nog heel en ik wilde verder filmen. Uiteindelijk kon ik toch nog een beetje trillerig de opnamen op het erf maken. De wandelende fileermachine was naar binnen gehaald. Maar de lol was er een beetje af voor me. Ik ben nog wel door gefietst naar Wirdum, maar ondanks de zon, had ik er geen zin meer in.
Het was paardenbloementijd en de weilanden waren geel gekleurd. Eenmaal thuis bleek mijn been toch te bloeden. Omdat ik er geen zin meer in had, heb ik voor deze aflevering wat opnamen van vorige zomer gebruikt van het dorp Deinum met haar karakteristieke sipelkerk.
Voor de verandering heb ik onder deze aflevering klassieke muziek gezet. Het is de winter uit de vier jaargetijden van Vivaldi. Het tweede stukje is van De Falla. De violist is Joshua Bell.
Het kerkje van Swichum had ik al vaker gefilmd en wilde hem nu van de andere kant filmen. Er staat een grote boerderij met een stel fraaie paarden. Toen ik het erf opfietste, kwam uit de bosjes een levens grote bouvier te voorschijn. Dat was schrikken. Nu ben ik niet bang voor honden en automatisch stopte ik. Als je dan probeert weg te komen, weet je zeker dat je te grazen genomen wordt. Het beest beet me 2 keer in me been, waarbij ik het op een schreeuwen zette. Gelukkig schrok ie daar van en verdween. De bazin kwam er bij. Ook geschrokken van mijn gebrul, denk ik. Toen ik weer onverrichte zaken terug fietste, kwam ze me achterna om te vragen of hoe het met me ging. Mijn broek was nog heel en ik wilde verder filmen. Uiteindelijk kon ik toch nog een beetje trillerig de opnamen op het erf maken. De wandelende fileermachine was naar binnen gehaald. Maar de lol was er een beetje af voor me. Ik ben nog wel door gefietst naar Wirdum, maar ondanks de zon, had ik er geen zin meer in.
Het was paardenbloementijd en de weilanden waren geel gekleurd. Eenmaal thuis bleek mijn been toch te bloeden. Omdat ik er geen zin meer in had, heb ik voor deze aflevering wat opnamen van vorige zomer gebruikt van het dorp Deinum met haar karakteristieke sipelkerk.
Voor de verandering heb ik onder deze aflevering klassieke muziek gezet. Het is de winter uit de vier jaargetijden van Vivaldi. Het tweede stukje is van De Falla. De violist is Joshua Bell.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten