Elfstedentocht voor Reuze Berenklauw

Dit jaar heeft de gemeente weinig of niets gedaan aan de Reuze Berenklauw in de stad. Zowel aan de Spoorstraat als in de Haniasteeg werd de uitbundige groeier met rust gelaten. Daar was ik blij mee. Veel mensen vinden het een vreselijke en gevaarlijke plant, maar het is mijn favoriete gewas. Het is een overblijfsel uit de oertijd en heeft stellig ergere dingen doorstaan dan de Leeuwarder groenvoorziening.
Sinds enige tijd is de Berenklauw bezig zijn groeigebied te verleggen naar het Leeuwarderbos. Een prima idee dat ik zelf ook wel eens heb. De plant heeft er de ruimte en is er niemand tot last.

Vorige zomer stond hij er prachtig bij en was al begonnen aan een opmars langs de oevers van de Dokkumer Ee. Voor zover ik kon overzien was hij al voorbij Wyns. Alsof het om een Elfstedentocht voor reuze berenklauw ging. Maar de gemeentelijke groen uitroeiingsdienst heeft er een stokje voor gestoken. Reeds aan het begin van de zomer werd duidelijk waarom dit jaar de reuze klauw in de stad met rust gelaten werd. De tuinlieden hadden het te druk in het Leeuwarderbos en niet alleen met mijn favoriete uitheemse gewas. Er werd druk gezaagd, geploegd en geschoffeld. Ik was even bang dat ze de boel wilde asfalteren.

Naslag via het internet leerde me vanwaar de angst en de agressieve houding tegenover de het reuze gewas. Berenklauw is giftig en veroorzaakt brandwonden. Met name bij kinderen die niets vermoedend in de bosjes spelen. Iedere gemeente waar de reuze groeier zich manifesteert heeft de plicht om tot uitroeiing over te gaan. Bovendien is het een invasieve of uitheemse plant die uit Oost-Europese landen komt. De Kaukasus en Roemenië en dergelijke. Dan weten we het wel. Voor je het weet wordt je bankrekening geleegd of je bankpas gekopieerd als je door het Leeuwarderbos fietst.
Ook websites van milieuorganisaties of andere flora- en faunabeschermers hadden weinig goeds over hem te melden. Uitheems, gevaarlijk en onuitroeibaar is de algemeen de teneur. Boerenkool komt ook oorspronkelijk uit Zuid-Europa maar daar hoor je ze niet over. Toch blijft het mijn favoriete plant. Van de week maar eens naar Dokkum fietsen om te kijken of ie daar al aangekomen is. Op het wereld beroemde bruggetje van Bartlehiem zal ik even voor hem juichen en stilletjes hup Berenklauw roepen.