Wederom Bloemenmarkt

De vaste jaarlijks evenementen heb ik eigenlijk een beetje gehad. Dus dit jaar geen Koninginnedag en geen Straatfestival. Uitzondering maakt de jaarlijkse bloemenmarkt op Hemelvaartsdag. Maar dat heeft te maken met de ontruiming van het Occupykamp aan de Lange Marktstraat. Nu had ik zelf al een beetje geredeneerd, dat het niet verstandig zou zijn om op die plaats langer te blijven staan. Het was me opgevallen dat de publieke opinie steeds negatiever werd. Terecht dus dat ze stoppen en proberen om de boodschap op een andere manier aan de man te brengen. Ik vond Occupy een beetje zweverig, maar het lijkt me wel zinvol dat er mensen blijven vertellen dat we met ze allen opdraaien voor het gegraai en gesjacher van de banken. Daar hoor ik nog steeds te weinig politici over. Het is kennelijk makkelijker de AOW-leeftijd op te schroeven dan de bonuscultuur aan te pakken of er voor te zorgen dat onze pensioenen waardevast blijven.

gebruikte muziek is van Koby Israelite en komt van de CD, Dance of the idiots

Leslokaal gezocht

In Leeuwarden zijn op het moment verschillende kunstbeoefenaars zoekende naar vervangende atelier of studioruimte. Dit i.v.m. de sluiting van het Centrum der Kunsten, Parnas. De deuren van het centrum blijven na de zomervakantie gesloten wegens bezuinigingen. Ook Eddie Sikma, docent schilderen in Parnas, zoekt voor zijn leerlingen een andere ruimte. Hoe de wijkgerichte aanpak van Cultuurwethouder Diks uit gaat pakken is me nog niet al en geheel duidelijk. Maar dat ligt vast aan mij. We wachten af.

Gebruikte muziek: Allen Toussaint, John Zorn

Tekening en schilderij: Eddy Sikma

De Volkssociëteit Friesland

heb de heer Reimer Visser voor het eerst ontmoet in 2009, toen ik op weg was naar de Tjessingawei om te kijken of ik daar iets kon filmen van de Open Luchtmachtdagen op de vliegbasis. Voor zijn deur aan de Troelstraweg had hij een prachtig bewegend beeld van Piter Jelle Troelstra neergezet. Met de tekst “It Moat Oars”. Toen ik het filmde, Ik kwam hij naar buiten en nodigde me uit voor een kopje koffie. Reimer restaureert oude auto’s. Hoe hij het precies doet is me niet helemaal duidelijk, maar het zijn prachtige oldtimers.

Met de afgelopen Internationale vliegoefening op de luchtbasis ging ik wederom op de Tjessingawei kijken. Je kunt er dicht bij de basis komen. Reimer stond voor de deur van zijn werkplaats. Omdat ik nieuwsgierig was of hij nog andere auto’s had gerestaureerd vroeg ik of ik nog een keer langs mocht komen. Voor ik door kon fietsen wist hij nog te melden dat er een soos opgericht was. Reimer was de week daarop toen ik met mijn camera langs kwam met geheel andere zaken bezig dan oldtimers. De Groote Bonte Koe (de naam van zijn huis) biedt gelegenheid aan een aantal verontruste burgers die zich hebben verenigd in de Volkssociëteit Friesland, om te vergaderen. Het duurde even bij me voor het kwartje viel, maar toen begreep ik dat het Leeuwarder Dagboek uitverkoren was om de oprichting wereldkundig te maken. Bij deze dus.

Aan het eind van de Tjessingawei liep tot 1960 het Dokkumer Lokaeltje. De treinverbinding tussen Leeuwarden en Anjum. Ik heb al een poosje het plan om de oude route langs te fietsen en de restanten van het spoor te filmen. De oude stationnetjes die nog overal in Noord-Friesland nog bestaan. En de loodsen en stukken rails. Onlangs was er sprake van om de oude treinverbinding te herstellen en tot voorkort lag de rails er nog. Maar in de LC had ik al gelezen dat ze bezig waren de oude rails te verwijderen. Er zou een klein kapitaal aan oud ijzer liggen. Inderdaad zonde om te laten liggen. Alleen het Dokkumer Lokaeltje kunnen we nu natuurlijk wel schudden. Jammer. Ook de bielzen zijn weg. Altijd leuk voor de tuin. Alleen de stenen liggen er nog en er staan veel mooie wilde planten. Ik vond nog een bijzondere steen. Een steen met een gaatje waarvan ik niet weet wat het is. Eerst dacht ik een versteend botje. Kan een stukje van een oude pijp zijn. Later dacht ik dat het misschien een kraal van een ketting van een of andere oer Fries geweest zou kunnen zijn. Maar het zal wel een duistere vondst blijven.

Gebruikte muziek:  flambee montalbanaise van ene meneer Gus Viseur et son orchestre en het 2de muziekje is van Bob Brozman.