Frisian Flag 2012

Afhankelijk van de wind stijgen de straaljagers op aan de kant van Marssum of bij Jelsum. De militaire vliegoefening heeft veel bekijks van z.g. spotters. Aan de Marssumkant van de basis is hier voor een speciale spottersheuvel opgeworpen. De meeste spotters maken gebruik van gigantische telelenzen en zijn net als de straaljagers afkomstig uit alle mogelijke Europese landen. Voor de start van de middagoefeningen is het zaak bijtijds op de heuvel te staan omdat je anders geen geschikt plekje meer kunt vinden. Er staan dan 3 rijen spotters, waarvan de achterste rij voorzien is van een trapje.

Omdat ik nooit op een plek kan blijven staan was ik mijn plekje snel kwijt. Mijn camera heeft wel een goede telelens maar is te licht om fatsoenlijke beelden te maken op grote afstand. Ik heb leren werken met de beperkingen van een kleine en lichte camera. Snel bewegende objecten op grote afstanden filmen kan dus niet. Het plan was dan ook om een beeld te geven van de aanwezige spotters. Maar ik ontkwam niet aan een poging het vliegend oorlogsmaterieel te filmen. Een welhaast ondoenlijke zaak. De toestellen hebben bij opstijgen een korte aanloop met een boel lawaai nodig en stijgen vervolgens bijna verticaal op. Net als het landen is het een proces van een paar seconden. Het heeft me geruime tijd gekost om er achter te komen hoe ik ze het best in beeld kon krijgen. Eerst van opzij, toen van onderen. Ik ben nog op het kerkhof gaan staan. Boven op de terp van Jelsum. Dan heb je wel een mooi overzicht van de vliegbasis, maar alles is dan weer te ver weg. Toestand. Maar voorlopig is de rust wedergekeerd. De LC wist te vermelden dat in Marssum, door de verhoogde vliegactiviteiten, het cement uit de voegen rammelde. In Jelsum vlogen de toestellen over de nokken van de daken naar de landingsbaan die direct naast de autoweg begint. Wel een mooie plek. Maar ik had niet het gevoel er echt veilig te staan. De plannen die ik had om in Bilgaard te geen wonen, omdat het lekker dicht bij het Leeuwarder Bos (en dus de vliegbasis) ligt, heb ik maar even vergeten. Wat een takkeherrie.

Gebruikte muziek is grotendeels van Vangelis. In verband met auteursrechten is het geluid in een aantal landen weggehaald. Dat is jammer. Maar ik had geen zin en te weinig tijd om nieuwe muziekje te zoeken.

Atelierbezoek Reinier Knol

De ene dag lees je in de krant dat de kandidaatstelling voor Culturele Hoofdstad van Europa 2018 wordt afgeblazen door de gemeente- raad, omdat het allemaal te duur zou worden. De andere dag lees je weer dat het dan misschien toch wel weer door kan gaan. Vier tot vijf miljoen Euro is een hoop geld. Dat de stad en misschien de hele provincie een beetje opgepoetst moet worden lijkt me duidelijk. Maar waarom dat zo duur moet zijn is me niet al en geheel duidelijk. Maar ik zal wel wat gemist hebben. Aan Reinier Knol zal het in ieder geval niet liggen. Ik denk dat het voor veel beeldend kunstenaars in de provincie een opsteker kan zijn. Los van of we dan kandidaat, kandidaat of kandidaat zijn of worden, lijkt het me een goede zaak een beetje cultuur uit te dragen in stad en ommelanden. Of wat dat ook moge zijn. Jammer dat net door de bezuinigingen, kunsteducatie de nek is omgedraaid en het muziekonderwijs is gereduceerd tot boerenblaaskapel niveau. Maar toch. De kandidaat stelling zou dus een hoop mogelijkheden bieden. Echt zien doe ik het nog niet. Maar dat komt misschien nog.

Wat mij bij het atelier bezoek van Reinier Knol het meest opviel was zijn PR. Van de meeste kunstenaars die in mijn dagboeken voor komen, hoor of zie je verder vrij weinig tot niets meer. Reinier daar in tegen kom ik regelmatig tegen in de Mercurius redactiemail. Hij houdt ons middels een nieuwsbrief op de hoogte van zijn activiteiten. PR is iets waar bijzonder weinig kunstenaars kaas van gegeten hebben. De Leeuwarder kandidaatstelling biedt misschien voor een hoop luitjes de mogelijkheid tot presentatie of om iets uitvoerends te doen. Zou mooi zijn.

Gebruikte muziek:

Bob Drozman

Devil’s slide

Ganzenborden

De populatie wilde ganzen is  de afgelopen jaren toegenomen. Dit jaar is dat opvallend. Nu zie ik ieder jaar wel een toename of afname van een bepaalde vogelsoort. Vorige winters zag het letterlijk zwart van de waterhoenen, die dit jaar weer in mindere mate aanwezig zijn. Dat wisselt dus nogal, om mij onduidelijke reden. Ook heb ik deze winter minder kuifeenden gezien en er zijn minder meeuwen in het overloopbekken aan de Kanaalweg. Normaal zwermt het daar van de meeuwen in de broedtijd. Dit jaar leek dat minder. Wel ganzen. De gans is zijn status van beschermde vogel kwijt. Sterker de ganzenpopulatie moet  de komende 5 jaar gehalveerd worden.

Ook in de Randstad rukt de wilde gans op. Daar zijn dan wel geen boeren die er last van hebben maar vormen ze weer een risico voor de luchtvaart en het verkeer. Altijd wat. Voor de liefhebber is er bij de wildslager volop aanbod. Ik heb eigenlijk nog nooit gans gegeten. Er zitten best dikke jongens tussen. Ze zien er ook smakelijker uit dan kip. Misschien toch eens proberen of zal ik het maar bij ganzenbord houden?

Wilde gans op grootmoeders wijze

Ingrediënten

1 wilde gans, 3 goudrenetten, 2 gekookte aardappelen, 10 gehakte hazelnoten, 1 snee oud witbrood of paneermeel, 4 el gewelde rozijnen of abrikozen, ½ dl witte wijn, 150 g boter of margarine, maïzena, cocktailprikkers of keukendraad, zout en peper.

gebruikte muziek:

Johann Sebastian Bach

double

Los Lobos

canción del mariachi