Pompoendorp Jellum

De grootste pompoen dit jaar, trof ik aan in de doarpstún van Snakkerburen. Een kruiwagen vol. Tijdens het pompoenfestival in pompoendorp Jellum trof ik geen grote pompoenachtige aan. Mogelijk dat ik de afdeling bovenmaats gemist heb. Wel een hele boel kleine en middel maten. Maar geen reuzen. Jammer. Slechte zomer. Aan het pompoenfestival is ook geen pompoen meer aan. De marktkramen strekten zich uit van ver voor het dorp tot ver na het dorp. Het antroposofisch speelgoed en de rechts gedraaide biologisch dynamische broden vlogen om je oren maar een fatsoenlijke pompoen was in geen velden of wegen te bekennen. De eerste festivals in Jellum hadden een bepaalde charme omdat veel bewoners mee deden en hun zelf verbouwde spullen voor de deur etaleerde. Ik kan me 10 tallen soorten pompoenen en kalebassen herinneren. In alle soorten en maten. En veel joekels. Nu is het alleen maar een geitenwollen sokkenmarkt met een expositie van een andere alcoholische kunstenaar in de kerk. Voor mij is Jellum geen pompoendorp meer.

Gebruikte muziek is van The Itch. Het is een soundtrack. Ik weet niet van wat?