Bruisend Bilgaard, kleurrijk op de kaart

Op de Ground Zero van Bilgaard is al sinds enige tijd een nieuw winkelcentrum  herrezen. Het werd nu dus tijd voor de wijk om zich enig sinds te profileren. Onder het motto “Bruisend Bilgaard, kleurrijk op de kaart” werd op de 24 september een soort opendag dag gehouden. Bedrijven, verenigingen en organisaties anderzijds hielden op die datum een open dag of presenteerde zich in en rond het winkelcentrum. Ik ben niet veel verder gekomen dan de Leeuwarder Luchtvaart Club Aeria. Mens en hobby zijn altijd een dankbaar onderwerp voor mijn dagboek. Jammer genoeg werd er geen demonstratie gegeven. Kennelijk was dat iets te bruisend. Maar het zijn dan ook geen kleine vliegtuigjes en een draai maken tussen de flats was te riskant,. De club vliegt op de vliegbasis. Daar zou ik dan met toestemming van de vliegbasis misschien eens langs kunnen, maar dan mag je weer niet filmen of ze zouden dan het gefilmde materiaal achteraf moeten zien om te kijken of ik niet stiekem de bunker met kernkoppen heb gefilmd om door te sluizen naar een minder bevriende mogendheid. Dus laat maar. Op de grond waren ze ook leuk.

Via de dierenambulance nog even naar de brandweerkazerne gefietst, maar daar was de demonstratie auto open knippen net afgelopen. Rondje hoogwerker zat er ook niet in, daar was het te druk voor. Voor mij staat Bilgaard kleurrijk op de kaart.

Gebruikte muziek: Bar Kokhba

Het schip en lading, the final countdown

Het Schip en de lading het project van stadskunstenaar Marten Winters kwam zondag, 11 september weer een stap verder. In februari van dit jaar heb ik een verslagje gemaakt van de bouwactiviteiten en op 11 september was het zover. Onder grote publieke belangstelling werd op spectaculaire wijze het schip van papier-maché over de muren van de oude gevangenis getild. 

De tewaterlating zelf kon ik helaas nier meer filmen omdat me accu van mijn camera leeg raakte. Maar ik vond het ook welletjes. Bijelkaar had ik bijna 6 uur achter het schip aangerend. Het uittillen was spectaculair en het transport fraai.                                                                                                                                       

De volgende dag vernam ik op het nieuws dat de boot water maakte. Vrijwilligers zouden al pompend de nacht in het ruim van het schip hebben doorgebracht. De dag daarop werd hij voor nader onderzoek weer uit het water getild. Dat is het laatste dat ik vernomen heb over het project.

wordt vervolgd

De gebruikte muziek: Bar Kokhba. Het middenstuk is van de the Cracow Klemzer Band een Balkan Dance

De Koninklijke Parade tijdens het Hofstadfestival, 10 september 2011

Leeuwarden wil zich profileren als hofstad. Hiervoor werden een aantal evenementen aan elkaar gekoppeld die de naam Hofstadfestival kregen. Een van de evenementen betrof  de Koninklijke kostuumparade. Een kleine 100 historische Koninklijke figuren werden per praam door de binnenstad gevoerd. Nu zie ik Beatrix niet zo snel op een boerenpraam onder de Leeuwarder bruggen en pijpen tuffen. Maar Marijke Meu en Anna van Hannover vonden dat kennelijk geen punt. Ook Prins Bernhard had ik niet zo snel onder de Brol verwacht. 

De kostuums waren prachtig gemaakt. Het vervoer per Praam vond ik minder. Het had iets komisch. De kleine pramen volgepropt met Koninklijke figuren. Maar ik ben geen monarchist, alhoewel ik Beatrix wel een jofel mens vind. Wat ik een beetje tegen het Koningshuis heb is, dat het de enorme verschillen tussen rijk en arm accentueert. Friesland is nooit een van de rijkste provincies geweest. In de tijd van de stadhouders was er diepe armoede in Leeuwarden. Dan komt de pracht en praal van het Stadhouderlijkhoof me vreemd over. Ook het idee dat het Keramiekmuseum, het Princessehof ooit het woonhuis van Prinses Louise van Hesse was met als achtertuintje de huidige Prinsentuin. 

In Wikipedia staat het volgende over haar. "Door haar aardige karakter werd ze in Friesland heel populair. De bevolking gaf haar het koosnaam Maaike Muoi (muoi is het Friese woord voor tante) Deze bijnaam leeft nu nog steeds voort. Tevens is het verhaal bekend dat ze in haar draagkoetsje vaak door de straten van Leeuwarden ging. Ze wierp dan steevast suikergoed naar de joelende straatjeugd". Dat is dan wel weer lief. 
Marijke Meu voer ook mee op de parade, maar eigenlijk herkende ik alleen Napoleon met zijn beeldschone vrouw Josphine. Een mooie parade. Maar die pramen.

Marijke Meu

De gebruikte muziek is van Abel Korzeniowski en komt van de CD Tangerine beach

Callsign PA2JG

De Tuinbouwbuurt wordt meestal het Rode Dorp genoemd. Toen ik hier pas woonde, verkeerde ik in de veronderstelling dat de bijnaam te danken is, aan het de politieke voorkeur van de bewoners. Echter dit bleek niet het geval te zijn. De naam het Rode Dorp heeft betrekking op de rode stenen en pannen waarmee het buurtje rond 1920 is gebouwd onder de rook van de Friesche Vlag of Coöperatieve Condensfabryk. Het buurtje viel altijd onder het beheer van Woningbouwvereniging Patrimonium en is altijd keurig onderhouden. Een broeinest van linkse activisten heb ik nooit gesignaleerd.

Op een ochtend werd er achter mij in de Kwekerijstraat een hoogwerker afgeleverd. Buurman Jelle had voornemens de antenne die al sinds jaar en dag tegen zijn huis geschroefd staat, op te knappen. Het betreft een drietraps telescoop antenne die ik eigenlijk nog nooit in uitgeschoven staat gezien heb. De antenne is een belangrijk baken voor me. Het Rode Dorp is niet groot maar de straatje lijken erg op elkaar. Vooral toen ik hier pas woonde was het handig. Ingeklapt steekt hij nog een end boven het huis uit. De geplande werkzaamheden waren kennelijk te ingrijpend om met de ladder te verrichten. Vandaar de hoogwerker. Jelle is radiozendamateur. Hij heeft hier voor een officiële vergunning.

Ondanks dat ik voor een radiostation werk, weet ik weinig van het technische gedeelte. Als jongetje heb ik ooit een kristalontvanger in een jampotje gemaakt. Doormiddel van een oordopje kon je er merkwaardige piepjes en ruistonen mee ontvangen. Soms zelfs wat vage stemgeluiden. Een magisch gebeuren dat erg op mijn fantasie werkte. Eindelijk contact met verdwenen beschavingen of het buitenaardse. Verder dan dit technische hoogstandje ben ik nooit gekomen. Als Jelle het over kilohertz heeft of andere technische termen gebruikt, knik ik wel begrijpend maar snap het niet. Dat hoeft ook niet. Het zou iets af doen aan de magie.

In overleg met Jelle heb ik muziek van de Shadows gebruikt.