Het van Harinxmakanaal langs de Nijlânsdyk heeft een stille oever. Daar bedoel ik mee dat je er normaal gesproken niet kunt komen. Langs de stille oever loopt de Hendrik Algraweg en dat is een snelweg. De N31.
Omdat ik de spoorbrug vanaf de stille oever wilde filmen, ben ik vanaf de Harinxmabrug door de weilanden langs het kanaal gelopen. Hoewel ik 5 hekken over moest was het een mooie wandeling. Vroeg in het jaar was er nog weinig te zien van de wilde planten die hier zomers bloeien. Alleen het groot hoefblad bloeide met grote paarsige bloemen tussen de stenen van de oever. Ik trof er ook 2 skeletten van schapen aan. Een stukje niemandsland tussen snelweg, waterweg en spoorweg, waar de natuur zich ongestoord kan ontplooien.
Het Leeuwarderbos wordt ieder jaar meer bos. Ook hier was er nog niet veel blad te bekennen. Behalve veel mossen en zwamachtige moeras groeisels. Het is er nat, tussen de bomen staan plassen. Nog even en het is weer een groene oase.
De gebruikte muziek is van Ludovico Einaudi
Geen opmerkingen:
Een reactie posten