Over aalscholvers en totempalen

De Emmakade is een regelmatig terugkerende locatie in mijn videodagboek. Dat komt voornamelijk omdat ik er bijna iedere dag langs fiets. Maar los daarvan is het een schitterend stukje stad. In de winter ruikt de kade naar de houtkachels van de boten en in de zomer wappert de was op bijna iedere boot.
De afgelopen maand hebben een aantal aalscholvers een plekje gezocht op de aanlegpalen van de Kanaalsbrug. Vlak tegenover de gevangenis. Duidelijk een prima visplek. Aanvankelijk zat er één. Maar naar verloop van tijd groeide de stek in populariteit en zaten ze met ze vieren te scholven.

Aan de Emmakade, noordzijde bij de Vredeman de Vriesstraat staat de totempaal van Oene van der Veen. Hij staat er mooi tussen de kastanjebomen.
Het onderhoud van de totempaal was er kennelijk bij ingeschoten en de paal verkeerde in deplorabele staat. Met behulp van een hoogwerker knapt Oene hem persoonlijk op.

Open Monumentendag 2010

Het was een hele sjouw op zaterdag 11 september. De open monumentendag was meer een monumentenroute. Goed bezocht overigens. Stegen en met name de binnenterreinen waren opengesteld voor publiek. Nu ben ik dol op stegen en binnenterreinen, dus het was geen onbekend gebied voor me. Vooral natuurlijk het Harmoniekwartier. Het stukje Leeuwarden waar we al jaren over in de krant lezen dat het opgeknapt wordt, maar dat nooit opgeknapt is. Het is het terrein van graffitispuiters en dak- en thuislozen. Het heeft een bepaalde charme en voor mij hoeft het niet opgeknapt te worden. Ik vind het Harmoniekwartier in hoge mate fotogeniek.

Vooral in het voorjaar als de reuze berenklauw -onuitroeibaar voor de gemeentelijke groendienst- weer de kop op steekt.

Het was een beetje wereldvreemd om er groepen mensen met een plattegrond of een fototoestel op hun buik te zien rond lopen. Leuk aan de route waren de binnenplaatsen in de Bagijnestraat. De Kaatsbaan had ik nog nooit eerder gezien, alsmede de tuinen achter de huizen die voor de dag toegankelijk waren. Overigens was er die dag een ook een shantyfestival in de stad. Op iedere hoek van de straat stond een koor te galmen. Het was gezellig. Dat moge duidelijk zijn. De gebruikte muziek is de soundtrack uit de film The burning plain.

Een nikkelen kwartje

Deze zomer werden aan het Ruiterskwartier de restanten van de Wirdumerpoort opgegraven. Ze zijn kortstondig onderzocht door archeologen. Er bleek alsmede een 16de of 17de eeuws stukje trottoir opgespit te zijn. De trottoirstenen zijn op initiatief van Groen Links uit de oude fundamenten gehaald en zijn ergens opgeslagen, teneinde ze ooit ergens te herplaatsen De restanten zullen verder verdwijnen onder een winkelkelder die aan of in het nieuwe Friesmuseum komt. Waar het museum precies komt is me volslagen onduidelijk. Vooralsnog zie ik uitsluitend winkels en flats. Maar misschien komt het nog. Een ontdekking van meer persoonlijker aard is de oude van Houten chocoladerepenautomaat in.de Sint Frederiksteeg. Vlak bij de Nieuweburen. Ik kwam hem plotseling tegen op een zondagse fietstocht. Naar eigen inschatting moet hij daar minstens 50 jaar hangen. Onder de laag roest, kun je nog lezen ‘een nikkelen kwartje’. Het nikkelen kwartje kwam in 1948 in omloop. Dus dat het ding er hangt sinds de jaren ’50 van de vorige eeuw, lijkt me een correcte inschatting. Ik kan me herinneren dat ik in de jaren 50, 2 dubbel zoutjes kocht voor een cent. Een nikkelen kwartje of een van Houtenreep ging toen ver boven mijn butget. Overigens heb ik voor deze aflevering opnamen gemaakt vanaf de Bonifatiustoren. Hele klim, maar altijd de moeite waard. De gebruikte muziek is van het Kronos quartet en komt van de CD Pieces of Africa

De Noordrand

De Bonkevaart maakt een haarscherpe scheiding tussen stad en land. De vaart loopt langs de Groningerstraatweg, de Vrijheidswijk en mondt uit in de Dokkumer Ee. Noordelijk van de Bonkevaart ontwikkelt zich de nieuwbouwwijk Blitseard en ligt het dorp Lekkum. Vlak naast de strakke nieuwbouw van de Vrijheidswijk ligt het boerenland. Het is een boeiend contrast. Het geeft Leeuwarden een bepaalde charme. Aan het Kealledykje, vlak bij Lekkum staat een heuse dinosaurus. Hij staat tussen 2 wilgen. Het is even schrikken als je er langs fietst. Niet het eerste wat je verwacht, zo een predator tussen de koeien. Hoewel hij gemaakt is van aardappelkistjes heeft hij niets plattelands. Dat is het leuke. Ik stel me zo voor dat hij gemaakt is, in de spaarzame vrije uurtjes van een boerenknecht met Jurassic Park als hobby. Toch is het kunst van de bovenste plank. Mooier dan veel beelden in musea die wel het stempel kunst hebben. Jammer dat zo weinig Leeuwarders weten wat voor magnifiek kunstwerk het Kealledykje herbergt. Eigenlijk zou hij best in het Bos van Epay, tussen de echte kunst kunnen staan. Of op een andere prominente plaats. Maar hij hoort op het Kealledykje. Tussen de wilgen en de koeien.

It's easier to destroy than to create.

It's easier to destroy than to create. Ik meen dat de zin afkomstig is uit de speelfilm Desperado. Op het moment is hij ook van toepassing op de Tesselschadestraat. Het terrein waar vroeger de Leeuwarder Papier Fabriek (LPF) stond ligt er alweer jaren onbebouwd bij. Met de recente sloop van het oude gebouw van de NHL, komt er een gigantisch stuk grond braak te liggen. Waarvan in een tijd van crisis en bouwstop, bebouwing niet direct te verwachten valt.

Slopen gaat ook een stuk sneller dan bouwen. Het is filmtechnisch ook een stuk leuker. In verband met de aangrenzende woonwijk werd de sloop van de NHL gecontroleerd uitgevoerd. Het zaakje werd niet in een klap opgeblazen, maar iedere betonnen paal werd doorgeknaagd. Het leek of het gebouw in hoog tempo werd opgepeuzeld door een paar prehistorische monsters.
De opnamen zijn in de maand juli gemaakt. De soundtrack komt uit de speelfilm Batman Begins