Songs of the seas

Het aardige van de overvloedige sneeuwval van de laatste tijd is dat ik een hoop plaatsen, die ik al eerder in beeld gebracht heb er compleet anders uit zien. Vooral op zondagochtend als de sneeuw nog niet door de ochtendspits tot een bruine prut is vermalen en er minder auto’s langs de kades staan, ziet de wereld er maagdelijk wit uit.

Voor deze aflevering heb ik gebied rond de Harmonie, de Westersingel en de Harlingertrekweg genomen. Vooral omdat de onder gevroren en besneeuwde vaarten en grachten er schitterend uit zien.


De mensen zijn begaan met de koude situatie van de vogels. Er wordt heel wat brood in de wakken gegooid. Opvallend vindt ik het grote aantal meerkoeten in de stad. Het was me al eerder opgevallen. De gewone eend is in de minderheid aan het raken.

Bij de Slauerhofbrug trof ik een groot wak aan waar duidelijk dagelijks gevoerd werd, een mevrouw gooide er 10tallen broden in. Het zag er werkelijk zwart van de meerkoeten.

De gebruikte muziek is van Vangelis. Het nummer Songs of the seas.

De Oude Stadsbegraafplaats

Het is niet de eerste keer dat ik met een camera over de Oude Stadsbegraafplaats loop. De plek komt regelmatig terug in mijn dagboekafleveringen. Deze winter doet zich de gelegenheid voor om de dodenakker in de sneeuw te filmen.

De afgelopen jaren komen er steeds vaker plannen naar voren om de begraafplaats te restaureren, maar de armlastige gemeente heeft er geen geld voor. Wel is het groenonderhoud in handen van Caparis gegeven. Dat is jammer. Ik ken de begraafplaats voor dat het struweel met de Black and Decker te lijf werd gegaan. Een vergeten stukje stad. Met een diversiteit aan wilde planten en paddenstoelen. Nu lijkt het gras gemillimeterd en er is niet veel meer dan alleen gras. De kans om een bijzondere plant tegen te komen is nu nihil.

De vogelnesten tekenen zich af in de kale bomen. Ze lijken te wachten op de terugkomst van de reigers. Vogels hebben minder last van de menselijke ijver. De begraafplaats is een geliefd broedgebied voor tal van vogelsoorten.

De gebruikte muziek is van Enrico Caruso De gedigitaliseerde 78 toeren plaat Una furtiva lagrima (Een verholen traan). Het oorspronkelijke 78 toeren gekraak is gelukkig niet helemaal weg gedigitaliseerd.