woensdag 16 juli 2014

De luchtspiegeling van Bears

Via de woningbouwvereniging in Leeuwarden is het mogelijk om in verschillende dorpen in Fryslân een huis te huren. Van Reduzum tot St Annaparochie kun je in een mooie en grote eengezinswoning gaan wonen als je dat wilt. Veel nieuwbouw huizen staan leeg in de dorpen.
Kennissen van me zijn verhuisd naar een dorp om uiteenlopende redenen. Zo woonde een collega van me in de Kwelderstraat in Leeuwarden. Hij had nogal een lawaaierige hobby. De trombone. De buren in de Kwelderstraat waren daar alles behalve blij mee. Nu weet ik niet op welk tijdstip hij het instrument ter hand nam maar de buren pikten het niet. Nadat er een steen door zijn voorruit was gegooid besloot hij te verhuizen naar Sint Jacobiparochie. Hij kon in een nieuwbouwwijkje een groot huis met grote tuin huren via de Woningcorporatie. Hier kon hij tuinieren en onbeperkt studeren op zijn geliefde instrument. Of de inwoners van Sint Jacobie blij waren met zijn trombonespel betwijfel sterk. Ik zou een keer langs gaan maar dat is er nooit van gekomen. Ik heb niet zoveel in Sint Jacobiparochie. De enkele keer dat ik mijn oude kennis door Leeuwarden zie lopen maakt hij geen blije indruk. Zo te zien heeft hij het geluk niet gevonden in St Jabik.
depressief kerkgebouw in Sint Jacobieparochie
Een andere dorpsverhuizer betrof iemand die ik voornamelijk vanuit de kroeg kende. Waarom weet ik niet maar hij huurde plotseling een huis in het dorp Reduzum. Nu is Reduzum een leuker dorp dan St Japik. Alhoewel het nieuwbouwwijkje niet minder troosteloos is.
Ik dacht dat hij nu minder of niet meer in de Leeuwarder kroeg zou komen. Iedereen dacht dat trouwens. Maar niets was minder waar. Hij zat er nu iedere dag tot sluitingstijd. De Reduzumer dorpskroeg beviel kennelijk minder.
Op een avond vroeg hij me, of ik zin had om bij hem thuis nog een pilsje te drinken. Goed plan. Reduzum is maar 12 km fietsen. Ik ben nog een endje mee gefietst tot aan de Harinxmabrug voor ik me realiseerde dat het 2 uur in de nacht was en het 3 uur of half 4 zou zijn als we in het dorp aan zouden komen. Wel voelde ik me wat schuldig toen ik hem door de aarddonkere nacht alleen weg zag fietsen richting Zwettepad.
Amerikaanse windmolen bij Mantgum
Het Zwettepad is een geliefde fietsroute van me. Het is een  fraai, strak en recht fietspad dat langs de Zwette voert door het land en zonder enige vorm van verlichting of bebouwing. In de kroeg had hij me al eens verteld dat hij een keer met fiets en al in de Zwette gereden was en met een nat pak was thuis gekomen. In de winter is dat minder en niet ongevaarlijk. Enige vorm van hulp valt midden in de nacht niet te verwachten. Hulpverleners of een ambulance kunnen er niet eens komen. Je zult dus door een traumahelikopter uit het water gevist moeten worden.
Overdag is het Zwettepad leuker en veiliger. Maar ik fiets nooit naar Reduzum. Zal wel met mijn allergie voor troosteloze nieuwbouwwijkjes te maken hebben. Meestal ga ik even kijken naar de Amerikaanse windmolen bij Mantgum en de luchtspiegeling van Bears. De Uniastate.
De Luchtspiegeling van Bears
Jane met Bep Mulder