Sinds enige tijd heeft het idee bij mij postgevat dat muziek
uit de jaren ’60 en’70, vrolijker is dan wat er vandaag de dag geproduceerd
wordt. Het is niet duidelijk waar dit idee op gebaseerd is. Ik zit er al een
poosje over te prakkiseren. Misschien is het de overvloed waar we vandaag de
dag mee te maken hebben. Of is het een en het ander te commercieel geworden en
is muziek te veel een product geworden. Als er iets leuk is dan hoor je het
over alle zenders en kanalen en komt het binnen de kortste keren je neus uit.
De commercie haalt de spontaniteit er zorgvuldig uit. Het laat geen ruimte voor
nieuwe geluiden. Na het zien van de opnamen van de Harlem Shake op zondag 17
februari op het Wilhelminaplein ben ik weer op andere gedachten gekomen... Vrolijkheid alom.
